Likdoorns: definitie, preventie en informatie

Aanbevolen voor jou

Likdoorns

Hoe verwijder je een likdoorn (tussen de tenen = eksteroog) en vermijd je de ontsteking ervan?

Een eksteroog ontwikkelt zich tussen de tenen als gevolg van verdikking van de huid in een bepaald gebied.

Het is een bepaald type likdoorn die vaak tussen de vierde en vijfde teen verschijnt.

Typisch aan een eksteroog is dat het een zachte textuur heeft, veroorzaakt door een verhoogde vochtigheid tussen de tenen.

Likdoorns zijn één van de meest voorkomende voetproblemen^[1].

Voetverzorging wordt vaak verwaarloosd en voetproblemen genegeerd, totdat ze te ernstig worden en ons belemmeren in onze dagelijkse routine.

Bepaalde groepen mensen hebben meer kans om voetproblemen te ontwikkelen, waaronder mensen met voetafwijkingen (platvoeten) of misvormingen (eeltknobbels), mensen wiens huid minder elastisch is, mensen die elke dag rechtstaan en in beweging zijn (bijvoorbeeld verpleegkundigen, obers, postbodes, stewardessen…)^[2].

Vrouwen lopen meer risico op het ontwikkelen van likdoorns dan mannen. Dit is vooral te wijten aan de verschillen in de anatomie van de mannen- en vrouwenvoeten en het feit dat vrouwen vaker slecht passende schoenen dragen^[3].

Je hebt waarschijnlijk wel een likdoorn als:

• je verharde bulten of plekken van ruwe huid op je voeten hebt;
• de huid op deze bulten geel of wasachtig lijkt, en het neigt af te schilferen;
• de likdoorn gevoelig voor aanraking is of pijn veroorzaakt bij het dragen van schoenen.

Deze ruwe plekken zijn meestal te vinden op de tenen, maar kunnen ook op de voet- of hielzool verschijnen.

De meest voorkomende plaatsen zijn op de toppen van de tenen, net onder het nagelbed, tussen de tenen of aan de zijkanten en gewrichten van de tenen, vooral daar waar de huid van de voet in contact is met de schoen of tussen de tenen. Je kan ze ook hebben zonder dat je ze al hebt opgemerkt.

Likdoorns blijven vaak onopgemerkt omdat ze geen irritatie veroorzaken.

Likdoorns zijn harde plekken van dode huid die meestal relatief klein en goed gedefinieerd zijn.

Het gebied rond de likdoorn is vaak geïrriteerd of ontstoken.

Ze vormen zich meestal op de benige, knoestige delen van de voet maar ze kunnen ook verschijnen op andere delen van het lichaam die worden blootgesteld aan lokale irritatie door wrijving of druk, zoals de handen of de knieën.

Veel voorkomende medische termen voor de likdoorns zijn clavus of heloma. Er zijn twee soorten: harde likdoorns (heloma durum) en zachte likdoorns (heloma molle), die over het algemeen van plaats verschillen.

Harde likdoorns verschijnen meestal op gebieden met een harde, droge, vlakke huid, terwijl zachte likdoorns vaak tussen de tenen worden aangetroffen waar ze zacht blijven door vocht van zweet of slechte drooggewoonten.

Voor beide soorten likdoorns is het centrum echter dikker en steviger dan de omringende huid.

Hun vorm is kegelvormig, met een brede bovenkant en een puntige onderkant. Wanneer deze puntige onderkant tegen de onderliggende lagen van de huid wordt gedrukt, kunnen er irritaties, ontstekingen of zelfs zweren ontstaan, die het ongemak of de pijn veroorzaken die je kunt voelen.

De buitenste laag van je huid bestaat voornamelijk uit cellen die keratinocyten worden genoemd. Dit zijn speciale huidcellen die keratine produceren, een stof die een resistente structuur vormt.

Deze structuur helpt je lichaam te beschermen tegen omgevingsfactoren zoals hitte, UV-stralen of infecties.

Likdoorns zijn het resultaat van een verhoogde productie van keratine, medisch gezien hyperkeratose genoemd, welke de manier is waarop je lichaam zich beschermt tegen wrijving of druk.

• Fase 1 : Likdoorn vorming

De buitenste laag van je huid bestaat voornamelijk uit cellen die keratinocyten worden genoemd. Dit zijn speciale huidcellen die keratine produceren, een stof die een resistente structuur vormt.

Deze structuur helpt jouw lichaam te beschermen tegen omgevingsfactoren zoals hitte, UV-stralen of infecties.

Likdoorns zijn het resultaat van een verhoogde productie van keratine, medisch gezien hyperkeratose genoemd, welke de manier is waarop je lichaam zich beschermt tegen wrijving of druk.

Met andere woorden, jouw huid wordt onder druk gezet en begint extra cellen te produceren. Het verdikte gedeelte van de huid staat bekend als de hoorn.

• Fase 2 : Likdoorn ontwikkeling

Verhoogde druk op de eelt leidt tot de ontwikkeling van een likdoorn, een compacte massa van dode huidcellen in de vorm van een kegel, die in de huid zal wegzakken.

• Fase 3 : Likdoorn groei

Naarmate de likdoorn groeit, oefent de punt van de kegel druk uit op de basale laag van de huid en de zenuwuiteinden daarbinnen. Het is deze druk die pijn zal veroorzaken.

De meeste mensen beginnen hun likdoorn pas te behandelen als de pijn ondraaglijk wordt, of als het uiterlijk ervan hun dagelijks leven begint te verstoren.

• Fase 4 : Genezing

Likdoorns zijn tijdelijk maar het is belangrijk om te onthouden dat hoe sneller ze behandeld worden, hoe sneller ze genezen.

Het gebruik van de juiste likdoornverzorging zoals COMPEED® Likdoornpleister Medium behandelt de likdoorns snel en vermindert de pijn.

Aanbevolen voor jou

Likdoorns

Hoe de vorming van likdoorns te voorkomen?

Een likdoorn wordt veroorzaakt door de beschermende reactie van je lichaam op verschillende externe factoren, zoals slecht passende schoenen, ongewone oefeningen of wanneer je te lang staat.

Het dragen van te strakke, te brede of te hoge schoenen, of met slecht geplaatste naden, kan likdoorns veroorzaken.

Soorten schoenen die niet geschikt zijn voor langdurig gebruik zijn onder andere hoge hakken, puntige hakken, en hoge, gebogen laarzen.

Daarnaast kunnen slecht passende sokken, gebrek aan sokken of schoenen ook likdoorns veroorzaken. Daarom zijn zowel vrouwen als mannen gevoelig voor likdoorns.

Zelfs als je goed passend schoeisel draagt, kunnen repetitieve handelingen, zoals sporten of lopen en staan op het werk, likdoorns veroorzaken.

Er zijn beroepen waar je een hoger risico loopt om likdoorns te ontwikkelen zoals bv. postbodes, verpleegsters of vliegtuigpersoneel.

Andere risicofactoren kunnen genetisch zijn of verworven zijn, bijvoorbeeld door een trauma of door veroudering.

Het gaat onder meer om eeltknobbels of misvormingen van de voeten en abnormale looppatronen.

Naarmate je ouder wordt gaat de huid minder dik worden waardoor deze zijn kussen effect verliest. De likdoorns vaker komen hierdoor vaker voor.

Likdoorns zijn niet gevaarlijk, maar ze kunnen wel ongemak of pijn veroorzaken door irritatie of ontsteking door druk op de onderliggende huid.

Ze kunnen eenvoudig worden behandeld door ze te vijlen of te schrapen om de druk te verminderen of door gespecialiseerde pleisters aan te brengen, zoals COMPEED® Likdoorn Pleister Medium, die de druk opvangen.

Deze pleisters zullen de druk onmiddellijk verlichten. Het zal ongeveer twee tot vier weken duren voordat de likdoorn volledig is verdwenen.

Als de bron van de druk die de likdoorn ontwikkelt, niet wordt weggehaald, dan zal de likdoor meestal terugkeren.

Om likdoorns of de herhaling ervan te voorkomen is het belangrijk dat je geen ongewone druk uitoefent en dat je voor jouw voeten zorgt.

Hoewel ze niet gevaarlijk zijn, kunnen ze irritatie, ontstekingen of zelfs zweren veroorzaken. Als je een ernstige ontsteking of pijn ervaart, moet je een arts raadplegen. Als je een gevoelloze huid hebt door een slechte bloedsomloop, diabetes of zenuwschade moet je ook een arts raadplegen voor de behandeling van likdoorns.

Je kunt ook een dokter raadplegen als je niet zeker bent dat je een likdoorn hebt.

Als je je zorgen maakt over de frequentie van terugkerende likdoorns kun je een arts of podotherapeut raadplegen om afwijkingen aan de voet uit te sluiten of op te sporen zoals misvormingen, structurele botafwijkingen, een verkeerde uitlijning van de botten.

In deze gevallen kunnen speciale vullingen of corrigerende schoenzolen helpen om herhaling te voorkomen? In zeldzame gevallen kan een operatie nodig zijn.